Obrazy  dla  wszystkich  to  obrazy  telewizyjne,  elektroniczne, docierające  do  nas  z  wszechobecnych  monitorów. Jesteśmy z nimi oswojeni. Rozumiemy  je.

Obrazy  dla  niektórych  to  obrazy  olejne, obrazy  na  płótnach, które  u  oglądających  rodzą  często  dyskomfort. Pytani o to, czy  im  się  podobają  odpowiadają często:  Nie  wiem. Nie  znam  się  na  tym.  Obrazy  artystyczne  sprawiają, że czujemy  się  w  obowiązku  coś  o  nich wiedzieć.  Nie tylko  widzieć,  ale  i  wiedzieć.

Wobec obrazów elektronicznych nikt  nie tylko nie zadaje takich pytań,  ale  i  nikt nie odpowiada:  Nie  znam  się  na  tym.

Piotr C. Kowalski  to malarz z wieloletnim doświadczeniem i dorobkiem,  autor wielu obrazów olejnych. Od  lat  tworzy również  obrazy w innych  technikach. Otwarty  jest na  zaskakujące  eksperymenty,  łamiące  obowiązujące  kanony i nasze  przyzwyczajenia. Chętnie powołuje  się  na  surrealistę  Maxa  Ernsta i jego prowokacyjne zdanie: „Obrazy  można  malować  wszystkim,  również  farbami”.
 
Maluje  więc wszystkim: brudem, błotem, kurzem,  pyłem  ziemskim.  Kładzie  płótna  na  ziemi i  pozwala  ludziom  po  nich  przechodzić,  przejeżdżać -  rezygnując  również  z  uświęconego w  tradycji malarstwa osobistego  gestu  artysty. Pozwala  INNYM  współtworzyć  swoje  obrazy,  sobie  pozostawiając  tylko  wybór  miejsca,  gdzie  kładzie  odpowiednio  przygotowane płótno.
Jego  „Obrazy  uliczne”  to  płótna  stawiane  w  mieście i  rejestrujące   puls  miasta jak obrazy graffiti „Gorzów 14.06.1995” i „Gorzów  3.09.2010”.

Używa  również  naturalnych  kolorów  do  tworzenia  obrazów. Są  nimi  naturalne  barwniki owoców,  warzyw, czy grzybów -  czyli  Obrazy  smaczne i niesmaczne. Jego obrazowanie  wyszło z tradycyjnych ram sztuki.

Joanna Janiak z kolei przez kilkanaście lat realizowała programy telewizyjne popularyzujące sztukę aktualną, najczęściej progresywną, poszukującą nowych  form wyrazu i nowych treści. Ich spotkanie na gruncie sztuki  było  naturalne. Piotr  zapraszający  INNYCH  do  swojej  sztuki,  ona  wnikająca w sztukę  INNYCH, chcąc ją  pokazać w  publicznej  telewizji. Ze  swoimi  zainteresowaniami znalazła się w końcu bliżej sztuki niż  telewizji. Przejście   odbyło się płynnie.

W  trzech wideo-realizacjach na tej wystawie  ruch obrazów elektronicznych zostaje ograniczony do minimum, by upodobnić  je do malarstwa. Za  każdym  jednak razem jest to wideo live, by pozostawić obrazowi elektronicznemu ruch  nieosiągalny  w  obrazie  olejnym. I chociaż obraz jest wciąż ruchomy, trudno to zauważyć, bo albo ruch  jest tak spowolniony, że  umyka  naszej  uwadze i  nie dostrzegamy zmian, albo ujęcie jest statyczne. Nawet, gdy dynamizuje  je ruch fal to jego monotonia upodabnia go do malarskiego pejzażu morskiego.
Posługując się  dwoma  klasycznymi  motywami:  pejzażem  i  martwą  naturą - obraz elektroniczny ma zbliżyć się do swoich  źródeł, do  malarstwa. Tam  bowiem  można  szukać  początków tego  obrazowania.


PIOTR C. KOWALSKI
Urodzony w 1951 roku. W latach 1973 – 1978 studia w PWSSP w Poznaniu. Obecnie profesor zwyczajny. Prowadzi pracownię malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.

Autor cykli obrazów realizowanych bezpośrednio w naturze pt. ŻYWA NATURA m in.:
obrazów smacznych i niesmacznych,  obrazów przejściowych, przejezdnych i przelotnych
obrazów granicznych, przygranicznych i zagranicznych
obrazów grzecznych i grzesznych, czyli niegrzecznych
obrazów malowanych w pełnym słońcu, w cieniu, bez cienia i bez cienia wątpliwości
obrazów skończonych, nieskończonych a nawet jeszcze w ogóle nie rozpoczętych
obrazów malowanych w schroniskach, na szlaku i takich, które szlag by trafił
obrazów malowanych bez ram, w ramach i w ramach przyjaźni
obrazów malowanych na sztaludze, pod sztalugą i zamiast sztalugi
obrazów malowanych na wysokim i na niskim poziomie (Giewont i kopalnia miedzi Lubin)
obrazów malowanych na odpow. poziomie morza bałtyckiego, (może morze z Lubinieckim)
obrazów malowanych na ogniu i malowanych na gazie, co prawda niewielkim, ale jednak
obrazów malowanych na drzewie, z drzewa i pod drzewem, (pod drzewem wiśni oczywiśnie)
obrazów malowanych szybko, wolno i takich, których zdawać by się mogło, że nie wolno ich malować

Obrazy z cyklu ŻYWA NATURA malowane są od ponad dwudziestu lat – początkowo realizowane były tylko farbami z udziałem sił natury: wiatru i deszczu, ale z czasem farby zostały zastąpione: owocami, kurzem, dymem, mrozem i tym wszystkim, co mogło pozostawić na nich ślad.

JOANNA JANIAK
Dziennikarka,  reżyserka,  scenarzystka,  redaktorka,  producentka telewizyjna.  Od 1991 roku  współpracowała ze wszystkimi  antenami  telewizji  publicznej,  gdzie prezentowała nowe trendy  w sztuce.  Autorka  różnych  form  telewizyjnych:  felietonów ,  reportaży,  filmów dokumentalnych i   artystycznych,  programów  realizowanych  we  współpracy z  PWSSP,  ASP  (dzisiaj Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu,  cykli  programów  edukacyjnych  powstających w kooperacji  z  Centrum   Sztuki Dziecka w Poznaniu. Kilka  lat  prowadziła warsztaty dziennikarskie dla studentów Wydziału Edukacji Artystycznej ASP w Poznaniu.
Studiowała filozofię  na UAM i  Uniwersytecie  Warszawskim. 
Autorka tekstów  do katalogów i  czasopism o sztuce.

Realizacje wspólne  m.in.:
2004 – Portret morza z natury – 1044 MB i 1744 MB malowania, 2004, wideo i obrazy olejne, „Art Poznań Now”
– MEDIATION, Łódź, wystawa towarzysząca I Biennale Sztuki w Łodzi, Galeria Patio i Centrum Sony ul. Piotrkowska
– Portret morza z natury II, Międzynarodowe Centrum Sztuki, Inner Spaces, Centrum Sony ul. Powstańców Wielkopolskich i Sklep AGD ul. Dąbrowskiego, Poznań
– Portret morza z natury III MATCH Stadlische Galerie Kubus i Centrum Sony, Hannower
2005 – Smaczny obraz z żywą naturą, jagodowy fresk i poletko krzewinek jagodowych, Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych Dziennikarstwa, Poznań (realizacja stała)
– Graniczna 13 Poznań , Galeria U Jezuitów, Poznań
2006 – Smaczny obraz z żywą naturą w ramach wystawy Zażyłość z Naturą, Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, Ośrodek Propagandy Sztuki
2007 – Obraz olejny i obraz digitalny w ramach Prezentacji Wydziału Edukacji Artystycznej ASP w Poznaniu, Miejskie Biuro Wystaw Artystycznych w Lesznie
2009 – minus 17 stopni Celsjusza w ramach wystawy Kreski na Niebie, Miejskie Biuro Wystaw Artystycznych w Lesznie