Międzynarodowy Konkurs Sztuki Złotniczej jest najstarszą, największą i najważniejszą imprezą w tej kategorii w Polsce i jedną z ważniejszych w Europie, odbywającą się od 1979r. Konkurs, co roku opatrzony innym tematem, ma charakter otwarty i skierowany jest do wszystkich artystów, których zadaniem jest przedstawienie pracy zawierającej oryginalną koncepcję twórczą i reprezentującej wysoki poziom artystyczny i techniczny. Prace konkursowe ocenia międzynarodowe jury, między innymi takie znakomitości jak G. Babetto, O. Boekhoudt, S. Bronger, P. Derrez, G. Dobler, F. Falk, E. Knobel, O. Künzli, V.K. Novak, W. Tasso – Matar, K. Pontoppidan, G. Pucsala,  P. Sajet, B. Schobinger, P. Skubic, Z. Songqing, D. Watkins.

Współczesna Polska Sztuka Złotnicza. Do wystawy zaproszonych zostało ponad 50 czołowych polskich złotników i projektantów, reprezentujących różne pokolenia i dorobek artystyczny, od tych doświadczonych, o ugruntowanej pozycji nie tylko w kraju, jak m.in.: A. Bandkowski, A. Bielak, A. Boss, A. Bruzda, J. Byczewski, P. Cieciura, S. Fijałkowski, G. Jabłoński, J. T. Jaworscy, J. Rochacki, K. Rohn,  J. Sokólski, J. B. Suchodolski, A. Szadkowski, J. Westermark, bracia M., T., Ł. Zaremscy, po grupę młodych twórców, którzy być może w najbliższej przyszłości określą kierunek współczesnego polskiego złotnictwa, jak B. Bytomski, F. Jackowski, J. Jabczyński, P. Kaczyński, K. Roszkiewicz, M. Schoeneck, A. Wolski, D. Zarański, A. Zaremski, J. Żeligowski. Na wystawie prezentowanych jest ponad sto prac i ten rodzaj retrospektywnego podsumowania, obejmujący okres 1995-2005 z pewnością może być traktowany jako reprezentatywny przegląd aktualnej kondycji eksperymentalnego, awangardowego złotnictwa w Polsce. Wystawa pokazuje wszystkie, najbardziej charakterystyczne postawy twórcze – począwszy od tendencji geometrycznych, które obecnie znajdują swoją niezmienną kontynuację w kolekcjach designerskich oraz w biżuterii związanej ze wzornictwem przemysłowym, poprzez eksperymenty formalne, związane z zastosowaniem tworzy w pozajubilerskich, aż po wypowiedzi artystyczne o charakterze narracyjnym i konceptualnym, traktujące biżuterię jako środek wizualnej komunikacji.