Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim

Wystawy

GUSTAW ZEMŁA - RZEŹBA

MARZEC

Galeria BWA

Gustaw Zemła urodził się w Jasienicy w 1931 r. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1958 r. pracuje w tejże Akademii: pełniąc funkcję dziekana na Wydziale Rzeźby, prorektora a obecnie jest prof. zwyczajnym warszawskiej ASP. Zrealizował ok. 20 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Brał udział w pokazach sztuki polskiej m. in. w Sztokholmie, Londynie, Paryżu, Dusseldorfie i w wielu wystawach międzynarodowych. Jest laureatem nagród i odznaczeń za prace rzeźbiarskie. Wśród ważniejszych jego realizacji są pomniki: „ Powstańców Śląskich" w Katowicach (1967), „Wł. Broniewskiego" w Płocku (1972), " Polegli Niepokonani" w Warszawie (1973), „Czynu Polaków w Szczecinie" (1979), "Jana Pawła II" w Mistrzejowicach (1990). Prace rzeźbiarskie artysty znajdują się w muzeach w Polsce i za granicą.

…Rzeźba powoli wyłania się z nieruchomej trudnej do ukształtowania materii, z którą zwykle na początku jestem w konflikcie. Staram się ją urobić, aż stanie się uległa wobec moich myśli, wyobrażeń i odczuć, aż przeistoczy się w coś żywego, w coś, co będzie cząstką mnie samego. Zawsze pragnąłem, aby rzeźby moje były piękne, harmonijne, czułe. Ale jak można harmonijnie obrabiać materiał? Czule zginać żelazne pręty? Po godzinach pracy jestem po prostu zmęczony. A to, co w takim trudzie się rodziło, te niezgrabne kształty dalekie są od moich pragnień i wyobrażeń. Ale nazajutrz, mimo ciągłych wątpliwości i niepokojów, zaczynam od nowa… I tak od lat uwikłany w to moje rzeźbienie, usiłuję z nieruchomej materii wyrwać okruchy życia.

G.ZEMŁA

Siła oddziaływania twórczości Zemły wynika między innymi z jego emocjonalnego napięcia. W podejmowaniu takich tematów jak cierpienie, bohaterstwo, tragizm, heroizm jest twórca kontynuatorem innej jeszcze, poza klasyczną, tradycji. Jest romantykiem widzącym sens życia i sens sztuki we wznoszeniu się ponad codzienną rzeczywistość, w szlachetnym porywie, wzlocie i walce. Z najpiękniejszych tradycji romantyzmu wyrasta zawarta w rzeźbach Gustawa Zemły szlachetna pasja, żywiołowa chęć przekazania swej wizji ludziom, porwania ich za sobą, przekonania ich o słuszności tego, co się samemu za najbardziej słuszne uznało.

Magdalena Hniedziewicz – „Współczesna Sztuka Polska 1981”

Zemła rzeźbi ekspresję a nie anegdotę. Z jego prac w metalu czy kamieniu nie snuje się „nitka” opowieści o ludzkim losie ubranym w metaforę męki Syna Bożego, ani o Boskim cierpieniu postaciowym ludzką męką. Rzeźby Gustawa Zemły dają wyobrażenie skali cierpienia, głębi doświadczenia, istoty przeżyć. Rzeźbiarz zmierza do tego, by uzyskać pozbawiony cech indywiduum znak tragizmu przeżyć. W tym celu sumuje i koncentruje doświadczenie bólu w postaci ludzkiego kadłuba o rozpostartych w znak krzyża ramionach; Gabriela Balcerzakowa; Ziemia Gorzowska Nr12/ 23.03.1995r.