Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim

Wystawy

Witosław Czerwonka

Galeria Sztuki Najnowszej,

Miejski Ośrodek Sztuki

zapraszają na wystawę

Witosław Czerwonka

"Błądzenie losowe"

wystawa czynna do 5.01.2014

„Błądzenie jest koniecznym instrumentem prawdy” (Novalis)
Flaneur au rebours

Być może zabłąkałem się w świecie, trwając od lat w beznamiętnej i niezaangażowanej obserwacji otoczenia. Nie jestem XIX wiecznym, znudzonym i bawiącym się egzotycznymi widokami miejskimi próżniakiem. Nie kolekcjonuję scenek rodzajowych i obiektów przepychu lub zabawy. Jestem raczej wędrownym cyborgiem rejestrującym bezinteresownie i bez preselekcji przypadkowe obrazy otaczającego świata. Taka aktywność uspokaja mnie i wypełnia czas, zadowalając jednocześnie moje przywiązanie do ekonomii gestu. Pod tym względem jestem podobny do pierwowzoru historycznego, ale przyświecają mi odmienne cele. Dystans i dekadencja XXI wieku ma zupełnie inne przyczyny i musi objawiać się w odmienny sposób. Mam nadzieję, że Walter Benjamin zgodziłby się z ostatnim zdaniem, gdyby dane mu było dożyć „naszej współczesności”.Moją bezduszną i bezrefleksyjną (?) postawę tłumaczy przekonanie, że przyjmowanie przez obserwatora założeń wstępnych deformuje obraz świata. Wprowadza osobniczą skazę w wynik „pomiaru”. Wprawdzie w moich pracach wielokrotnie wykorzystywałem błąd, brak precyzji, niedoskonałość, ale wtedy przyglądałem się niewidzialnej rzeczywistości, testowałem wyłącznie wykorzystywane narzędzia wykonawcze, nie wykluczając własnego ciała i umysłu, a więc aparatu pomiarowego. Alibi dostarczała mi „Teoria nieoznaczoności” Heisenberga. Zasada ta zaważyła na współczesnej refleksji filozoficznej w odniesieniu do poznania – ukazuje bowiem niepewność co do uzyskanych rezultatów poznawczych, gdyż obserwowany przedmiot, bądź zjawisko zmienia się pod wpływem samej obserwacji – dlatego wyniki takiej obserwacji nie mogą być obiektywne i pewne. Mam nadzieję, że powyższy wywód jest w stanie tłumaczyć moją decyzję pozbycia się kontroli nad kształtem fotograficznego spaceru i podporządkowania go zasadzie „błądzenia losowego” *1) Powstały w ten sposób portret peryferyjnej (?) dzielnicy miasta zaskoczyć może zarówno mieszkańców jak i autora. Znak zapytania oznacza wątpliwość czy nie należy dzielnicy tej traktować jak ściany frontowej z głównymi drzwiami Gdańska.

1) Błądzenie losowe to pojęcie z zakresu matematyki i fizyki określające sformalizowane przedstawienie procesu, polegającego na podejmowaniu kolejnych kroków, każdy w losowo wybranym kierunku.
Witosław Czerwonka, Sopot, 1 marca 2013

Witosław Czerwonka
Urodził się 4.06.1949 roku we Wrocławiu. Studiował na Wydziale Malarstwa i Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku ,w latach 1967-72.
Dyplom uzyskuje w 1972 r. w Pracowni Malarstwa prof. Jacka Żuławskiego oraz w Pracowni Projektowania Graficznego u docenta Witolda Janowskiego. W latach 1978-80 wraz z Adamem Harasem i Jerzym Ostrogórskim zakłada i prowadzi galerie multimedialną AUT w Gdańsku, a następnie OUT w Sopocie. W latach 1980-82 współtworzy z docentem Romanem Usarewiczem nowatorski program Pracowni Podstaw Projektowania, który rozwija i prowadzi, wraz z Wojciechem Zamiarą
w latach 1982-93. Na bazie tych doświadczeń powstaje Pracownia Intermedialna „PI”, którą kieruje
do dnia dzisiejszego. W 1995 uzyskuje tytuł profesora nadzwyczajnego a w roku 2000 tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1990-93 pełnił funkcję Prorektora, a latach 1993-1999 funkcję Dziekana Wydziału Malarstwa i Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie artysta prowadzi pracownię Przestrzeni Audio-Video na Wydziale Rzeźby gdańskiej ASP.
Mieszka i tworzy w Sopocie. Jest artystą multimedialnym - w zakres jego zainteresowań wchodzi performance, film, fotografia, rysunek, instalacje i videorzeźby.