Urodzony we Wrocławiu w 1964 roku. W latach 1983-89 studia na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dyplom z zakresu projektowania form wyrobów przemysłowych. Od 1989 pracownik Katedry Wzornictwa Przemysłowego ASP we Wrocławiu. Zajmuje się projektowaniem form przemysłowych oraz tworzeniem ruchomych obiektów przestrzennych - ,,mobili''.
 

Sztukę łączą pokrewieństwa z logiką,
z matematyką, z nauką wreszcie.
 Ale o ile one usiłują być użyteczne,
 sztuka nie jest użyteczną.
 Sztuka istnieje tylko dla siebie samej.
(Joseph Kosuth: ,,Sztuka po filozofii")

Wykorzystując świadomość intelektualną, współczesną wiedzę techniczną i artystyczną, już w latach 30-tych, artyści tworzą formy kinetyczne: ,,Mobile", – tak nazwane przez M. Duchampa. Nowe idee rodzą się wyobraźni twórców, którzy na stary problem potrafili spojrzeć
z zupełnie nowego punktu widzenia.
Wychodząc z założeń i tradycji konstruktywizmu oraz abstrakcji geometrycznej : Calder, Arp, Miro, Schöffer, Chadwick, Tinguely to ,,Kinetyści'', którzy jak mówił Vasarely uzyskali ,,Nowe piękno plastyczne, ruchome i wzruszające''.
W latach 60-tych zaistniała w sztuce światowej tzw. ,,Okupacja przestrzeni''. Było to dążenie do przełamania stereotypu stabilności dzieła sztuki, ważny i decydujący moment zmian, zaanektowanie czynnika czasu, włączenie elementu ruchu, dźwięku, światła w orbitę przestrzeni. Nastąpiło przekroczenie dotychczasowych granic, uruchomienie możliwości wykorzystania awangardowych poszukiwań w nauce i technologii.
Wprowadzenie Ready Mades, które rozpoczął Duchamp, było przemianą, jaka dokonała się w sztuce nowoczesnej. W 1968 roku Cage i Duchamp zrealizowali kompozycję: ,,Zapis elektroniczny rozgrywki szachowej", zawierającą dźwięki i interwały. Przenikające się postawy dokonują zmiany i przechodzenie twórców w nowe obszary sztuki, dotychczas niewyeksploatowanej.
Wrocławski artysta Piotr Jędrzejewski tworzy, buduje obiekty, formy kinetyczne, które są konstrukcją przedmiotów czwartego wymiaru - wymiaru czasu i istnieją w czasoprzestrzeni. Obiekty – przedmioty Piotra nie posiadają cech utylitarnych, spełniają jednak tajemniczą funkcję.
W kontraście do przejawów sztuki agresywnej – Piotr zajmuje się sztuką, jako grą intelektualną, porusza się po terenie przestrzeni magicznej. Twórca staje się magiem, który ożywia formy, wprowadza ruch, tworząc układy zmienne, zaskakujące, niespodziewane. Kreuje teatr, gdzie istnieje zaprogramowana pełna dramaturgia.
Precyzja, a równocześnie zagadkowa i prowokacyjna akcja, zmienna sytuacja w czasie ruchu poszczególnych elementów gry – tworzą specyficzny, wizualny spektakl.
Piotr Jędrzejewski tworzy swoje obiekty – przedmioty od roku 1987, t.j. od IV roku studiów w Akademii Sztuk Pięknych, w katedrze wzornictwa przemysłowego. Wystawiał pojedyncze prace w ekspozycjach zbiorowych, a indywidualny pokaz odbył się na zamku w Wojnowicach.

Wanda Gołkowska