Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim

Wystawy

MAREK WASILEWSKI / LUDZIE I KAMIENIE

wernisaż wystawy:

02.04.2016 r., godz. 17:00

wystawa czynna do 01.05.2016 r.

Marek Wasilewski - urodzony w 1968 r. w Poznaniu. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu (1993) oraz Central Saint Martins College of Art & Design w Londynie (1998). W roku 1997 otrzymał stypendium the British Council, w 2000 był stypendystą Fundacji Fulbright'a Scholar na Florida Atlantic University w USA, w roku 2001 otrzymał Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w 2003 był stypendystą Kosciuszko Foundation w Nowym Jorku. Jest autorem artykułów publikowanych między innymi w: „piktogramie”, „Res Publice Nowej”, „Art Monthly”, „Springerin”, „International Journal of Education Through Art”, „Art, Design & Communication in Higher Education”. Autor książek: Sztuka Nieobecna (1999), Seks, pieniądze i religia. Rozmowy o sztuce brytyjskiej (2001) oraz Czy sztuka jest wściekłym psem? (2009). Od roku 2001 jest redaktorem naczelnym kwartalnika „Czas Kultury”.

Wybrane wystawy indywidualne:

2015 Wymazywanie, Galeria AT Poznań; Kamienie, Galeria Kronika Bytom;

2014 Symphony, CAFA Museum of Art Pekin;

2013 Scrap movies, Zona Sztuki Aktualnej Szczecin;

2012 Final Solution, Golden Thread Gallery Belfast (z Hubertem Czerepokiem);

2011 Zwłoki, Galeria Kronika Bytom;

2010 Kwiaty zła, Galeria Arsenał Poznań (z Hubertem Czerepokiem);

Invitation, Galeria Ego Poznań;

2009 Orkiestron, WRO media art center Wrocław;

2007 Polski Las, Galeria Arsenał Białystok;

2004 Gracze, Galeria Arsenał Białystok; Bild Worterbuch, Stuttgarter Kunstverein Stuttgart;

2002 Słownik, Galeria AT Poznań;

2001 Prace wideo, Galeria Arsenał Poznań.

Wybrane wystawy zbiorowe:

2016 Nieczytelność, Art Stations Poznań;

2015 Between democracies, Constitution Hill Johannesburg;

Test Exposer, Biennale Sztuki Nowych Mediów WRO;

Je brűle Paris, Cité internationale des arts Paris;

Dzieci Szatana, Muzeum Narodowe Kraków;

2014 Twoje miasto to pole walki, MSN Warszawa;

Oxymoron of normality, Depot Istanbul;

Job in process, UP Gallery Berlin;

Manifestacje romantyczne, BWA Sokół Nowy Sącz;

Gorzki to chleb polskość, BWA Jelenia Góra;

2013 Miasto, którego nie było, BWA Jelenia Góra;

What has risen may sunk and what has sunk may rise, Artist House Tel Aviv;

Przyczyny i skutki, Galeria Arsenał Poznań;

2011 Alternative Now, Biennale Sztuki Nowych Mediów WRO, Wrocław;

Paradise, Festiwal Inspiracje, Szczecin;

Thymos, sztuka gniewu 1900-2011, CSW Znaki Czasu Toruń;

2010 Katolicy w Kronice, Galeria Kronika Bytom;

Fokus Łódź Biennale, Łódź;

Minimal Differences, Whitebox Gallery New York;

Mediations/Environment, Galeria Szara Cieszyn;

2009 Energy Class B, Ormeau Baths Gallery Belfast;

Good night and bad luck, Artists House Tel Aviv;

Ukryta Dekada, Muzeum Narodowe Wrocław, Bunkier Sztuki, Kraków;

Expanded City, Biennale Sztuki Nowych Mediów WRO, Wrocław;

Wszystkie stworzenia duże i małe, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa.

“Wobec sztuki Marka Wasilewskiego Tomasz Wilmański użył niegdyś określenia „pojemność merytoryczna”. Istotnie, twórczość poznańskiego artysty może być odczytywana z bardzo wielu perspektyw: artystycznej, w odniesieniu do medium i obrazu, jak i ideowej, czytanej w perspektywie antropologii czy zagadnień z historii wiedzy.
Ilość zagadnień poruszanych przez Wasilewskiego nie ogranicza się tylko do dzieł wizualnych, ale jej przedłużeniem jest jego działalność jako pisarza-teoretyka (np. eseje pomieszczone w książce Czy sztuka może być wściekłym psem?), redaktora naczelnego pisma „Czas Kultury”, prezentującego zjawiska kultury w społecznym kontekście, jak i prowadzącego swoją pracownię na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, czego efektem są zarówno powstałe prace młodych artystów, ale i dyskusja nad sposobami poznania (np. książka Alternatywne modele wiedzy).
Szczególnie sfera tematyczna prac Wasilewskiego świadczy o sposobie używania sztuki jako narzędzia poznawczego. W wielu dziełach są to zjawiska graniczne, posługując się określeniem egzystencjalnej filozofii Karla Jaspersa, mające potencjał ujawniania „szyfrów transcendencji”. Na obrzeżach bowiem dominującego języka i normatywnych dyskursów, sytuuje się zazwyczaj najważniejsza, choć wypierana lękliwie przez panujące społeczeństwo, wiadomość. Porusza też fundamentalne kwestie, leżące u podstaw etycznych i religijnych systemów ludzkości – na czele z pytaniami o śmierć i jej społeczną obecność w medialnej rzeczywistości (Zwłoki, 2011; Salwa, 2011), naturę (Gerry, 2014; Polski las, 2006), jednostkę względem reguł większości (Adam, 2010) czy istnienie zła (Kwiaty dobra i kwiaty zła, 2010). (...)”
Stanisław Ruksza, Ten zaś kamień